Times of Twilight / בין השמשות

בין השמשות – תמר שפוני מארחת את רענן חרל”פ וליאב גבאי – מיני תערוכה שאצרה שפוני

______________________________

  “בין השמשות ספק מן היום ומן הלילה, ספק כולו מן היום, ספק כולו מן הלילה”
(תלמוד בבלי, מסכת שבת, דף ל״ד, עמוד ב׳)

ליאב גבאי ורענן חרל״פ מציגים בתערוכה עבודות אשר מניחות את הצופים במצב של ספק לגבי המציאות עליה הם מתבוננים. במרחב הזה של זמן הדמדומים, בו אור וחושך חובקים זה את זה ולא ברור אם נמצאים במצב של בוקר (מלשון ״בקרה״) או ערב (מלשון ״ערבוביה״), התודעה מתרככת ונכנסת למצב של חקר, שאלה ומשחק

ע״פ היהדות הזמן הזה של בין השמשות הוא זמן תפילת מנחה, זמן שבו החסדים של האור והבוקר מפנים את מקומם לחושך ולדינים של הלילה. בזמן הזה שביניהם יש רגע של עת רצון – ״ובעת רחמים בין השמשות״ (ביאליק), רחמים משורש ר.ח.ם – המרחב המוגן בו העובר מתהווה. מרחב עם גבול (דינים) שמלא במים (חסדים), מרחב שבו הפכים יכולים לשכון בהרמוניה זה עם זו (רחמ-מים)

העבודות של רענן משחקות בין הדו לתלת-מימד ובפרספקטיבות שלהן, כשהתנועה של הצופה סביבם היא מה שמדגישה את האשליה שחבויה בתוכן. בעבודות של ליאב האשליה מתבטאת בצורה של פנים וחוץ. כך למשל בציור ״משתנה״ לא ברור מה אנחנו רואים-האם זו ציפור? ואם כן, האם היא בתנועה או שמא היא כלואה? התעתוע קורה גם בעבודה ״כלוב מים״ שבה המים, שבדרך-כלל מסמלים נזילות והתפשטות, כאן דווקא מגדירים גבול

כמו המרחב הלא מוגדר והנזיל של בין השמשות, גם העבודות בתערוכה נעות בין הגדרות ושיוכים שונים, כשאינן תופסות צד. הן מרשות לעצמן לא להתחייב ליום או ללילה, ולהישאר בתחום הלימינאלי, שיש בו מן המבלבל אך בעיקר מן הקסום

התערוכה בין השמשות מבקשת לאפשר לצופים להלך לרגע במרחב התודעתי המתעתע הזה מבלי לנסות ליישב את הקונפליקט שבו. פשוט להיות

״וַיְהִי הַשֶּׁמֶשׁ בָּאָה וַעֲלָטָה הָיָה וְהִנֵּה תַנּוּר עָשָׁן וְלַפִּיד אֵשׁ אֲשֶׁר עָבַר בֵּין הַגְּזָרִים הָאֵלֶּה״

(בראשית פרק טו פסוק יז, פרשת לך לך)

______________________________

ליאב גבאי, אמן ישראלי רב תחומי החי בברלין, גרמניה ובוגר המחלקה לאמנות באקדמיה לאמנות ועיצוב בצלאל. בעבודות שלו קיים קונפליקט פנימי שמחזיק את המתח שבין הפנים והחוץ, ובין החלל האמיתי לאשליה

רענן חרל”פ, צייר ופסל המתגורר בישראל, בוגר המחלקה לאמנות באקדמיה לאמנות ועיצוב בצלאל. בעבודותיו הוא עושה שימוש בחומרי גלם ראשוניים בעלי נוכחות זנוחה, מהם הוא מפתח דרכי התבוננות בלתי-שגרתיות ביצירות שביסודן ההגיון משובש

תמר שפוני, אמנית המתגוררת בירושלים ויוצרת בסטודיו 7 בבמרכז אמנות ענאנה בעין יעל. למדה בפראט אינסטיטוט בניו יורק ובוגרת המחלקה לאמנות בבצלאל. פסלת ואמנית וידאו אשר בשנים האחרונות גם יוצרת סרטי קולנוע. העבודות שלה מושפעות מהקבלה ויש לה צורך לגעת ולגלם רוח דרך חומר

“Times of Twilight” – Tamar Shippony hosts Ra’anan Harlap and Liav Gabay – the mini-exhibit curated by Shippony

______________________________

“Times of twilight, doubtful whether it is partly day and partly night, the whole of it belonging to day, or the whole of it to night”
(Babylonian Talmud, Shabbat Tractate, 34b)

The works of Liav Gabay and Ra’anan Harlap play with the viewer’s senses and in a way disorients them. In times of twilight we are not sure whether we are in the awareness of day or in the subconscious of night, it is when light and dark embrace one another and the mind is softened into a place of exploration and questioning.

In Judaism, this time of twilight (specifically after sunset), is a time for the Mincha prayer, a time when the grace of light makes way for the mysteriousness of night. This is a time for heavenly mercy – “In the merciful twilight hour” (Bialik), a time when light slowly fades into dark and it seems that for just a slight moment opposites are able to live together in harmony.

The works of Ra’anan Harlap play with two and three-dimensionality and the perspective of things – the movement of the viewer to and from and around the work is what emphasizes the illusion that is immanent in them. In the works of Liav Gabay the illusion is more between what is ‘in’ and what is ‘out’. For example in the drawing “Variable” it is not completely understood what we see – is it a bird? And if so, is she moving or perhaps she is confined? In the work “Water Cage” the water that is usually a symbol of fluidity, is now used as the boundaries of the cage.

Just like the mysterious times of twilight, the works have an enigmatic quality that tends to not take any sides, neither day nor night, existing in the liminal state of in between, that can be perplexing but mostly enchanting and magical. “Times of Twilight” gives the viewer an opportunity to wander in a puzzling state without trying to solve the perplexities they surface but rather just to spend time and to be present in the enigma.

“And it came to pass, that, when the sun went down and the dark appeared, behold a smoking furnace and a flaming torch that passed between the pieces” (Genesis, 15:17)

______________________________

Liav Gabay, a multimedia Israeli artist who lives in Berlin, Germany, and is a graduate of the Bezalel Academy of Arts and Design in Jerusalem. In many of his works he tries to capture the internal conflict and hold the tension between their interior and exterior, the real space and the illusion of the work.

Ra’anan Harlap, a painter and sculptor who lives in Israel and is a graduate of the Bezalel Academy of Arts and Design in Jerusalem. In his work he likes to use raw material that may have been otherwise thrown out, creating unconventional and eccentric works that inhere illusion and enigma.

Tamar Shippony, an artist who has a studio in the Art Cube Studios (Studio #4). She studied at Pratt Institute in New York and is a graduate of Bezalel Academy. She is a sculptor and video artist who in the last few years has also been creating feature films. Her works are inspired by the Kabbalah and she has a fascination in touching spiritual concepts via material.

ساعة الغسق – تمار شفوني تستضيف رعنان حرلاف وليآف جباي

______________________________

“الغسق ليس من المؤكد بأنه من النهار ولا من الليل، ليس من المؤكد بأن كله من اليوم ولا بأن كله من الليل” (التلمود البابلي، مجلد السبت، ورقة 34، صفحة ب)

يستعرض ليآف جباي ورعنان حرلاف أعمالاُ تضع المشاهدين في حالة من الشك حول الواقع الذي ينظرون اليه. عندما تعلو الحمرة في الأفق ويحتضن الضوء والظلمة بعضهما البعض ويصبح من الصعب علينا أن نميز إن كنا نتواجد في حالة الصباح (بالعبرية بوكر من بكراه اي رقابة) او المساء (بالعبرية عيرف من عرفوفيا اي خليط)، يلين الوعي ويدخل في حالة من الاستكشاف، طرح الأسلئة واللعب

بحسب اليهودية، الغسق هو الوقت الذي تصلى فيه صلاة ما بعد الظهر، الوقت الذي تخلي فيه نعمة الضوء والصباح مكانها للظلمة ولأحكام الليل. في هذا الوقت الذي يقع بينهما يستجاب الدعاء- “وعند رحمة الغسق” (بياليك)، رحمة من رحم- الحيز المحمي الذي يتشكل فيه الجنين. حيز مع حدود (أحكام) مليء بالماء (النعمة)، حيز يستيطع الأضداد أن ينسجموا فيه مع بعضهم البعض (رحم-ماء)

تتنقل أعمال رعنان بين ثنائية وثلاثية الأبعاد وبين وجهات النظر بينما تؤكد حركة المشاهد من حولها على اللبس الكامن فيها. أما في أعمال ليآف فيتجسد اللبس في الباطن والظاهر. هكذا، على سبيل المثال، في عمل “متغير” ليس من الواضح ماذا نرى- هل هذا عصفور؟ واذا كان كذلك، فهل هو متحرك ام حبيس؟ يحضر هذا الابهام في عمل “قفص” كذلك حيث نرى الماء التي ترمز عادة للانسياب والانتشار تعلم الحدود بالذات

كما في الحيز غير المعرف والسيال في ساعة الغسق، تتنقل الأعمال في المعرض بين تعريفات وانتماءات مختلفة ولا تتخذ طرفاً. بل تسمح لنفسها بعدم الالتزام للنهار او لليل والبقاء في المجال المبهم الذي يثير اللبس ولكن وبالأساس السحر
يسعى معرض الغسق للسماح للمشاهدين بالتجول للحظة في هذا الحيز المبهم دون محاولة تسوية الصراع الذي يتضمنه. فقط أن يكونوا

“ثم غابت الشمس فصارت العتمة. واذا تنور دخان ومصباح نار يجوز بين تلك القطع”
(في بداية فصل 15 آية 17، جزء اذهب اذهب)

______________________________

ليآف جباي، فنان إسرائيلي متعدد المجالات يعيش في برلين- ألمانيا، وهو خريج قسم الفنون في أكاديمية الفن والتصميم بتسلئيل. يحضر في أعماله صراع داخلي ينم عن التوتر بين الباطن والظاهر وبين الحيز الحقيقي والوهم

رعنان حرلاف، رسام ونحات يعيش في إسر ائيل، وهو خريج قسم الفن في أكاديمية الفن والتصميم بتسلئيل. يستخدم في أعماله مواد خام أولية لها حضور هامشي ويطور من خلالها طرق غير مألوفة للنظر الى الأعمال التي يقف في أساسها منطق مختل

تمار شفوني، فنانة تسكن في القدس وتعمل في استوديو 4 في ورشات الفنانين. تعلمت في معهد فرات في نيويورك وهي خريجة قسم الفن في بتسلئيل. نحاتة وفنانة فيديو انتجت في السنوات الأخيرة أفلام سينمائية كذلك. أعمالها متأثرة بالكبالاه ولديها حاجة لاستشعار وتجسيد الروح بواسطة المادة